Paw indyjski

 

Paw indyjski, paw niebieski, paw zwyczajny - gatunek dużego ptaka grzebiącego z rodziny kurowatych . Jako ptak hodowlany często spotykany w kolekcjach na całym świecie. W Indiach jest świętym ptakiem.
Charakterystyka
  U samca głowa i szyja oraz pierś i brzuch błękitne, z metalicznym połyskiem, na głowie czub z piór tworzący koronę, grzbiet zielony z metalicznym połyskiem, skrzydła brązowe z czarnymi prążkami. Właściwy ogon stosunkowo krótki, biało-brązowy. Pawi ogon to w rzeczywistości tren utworzony przez wydłużone pióra pokryw nadogonowych, nie sterówki. Na końcówce brązowozielonych piór znajdują się "pawie oka", na które składają się koncentryczne kręgi: czarny, niebieski, płowy i żółty. Samice mają wierzch ciała brązowawy, spód jasny. Nie posiadają trenu, mają natomiast koronę na głowie.
Wymiary

• Długość ciała samca 180 - 230 cm, samicy 90–100 cm.
•  Długość skrzydła: 44–50 cm u samca, 40–42 u samicy.
•  Masa ciała samca 4,1–5,4 kg, samicy – 2,7–3,8 kg.

 Jaja
   W zniesieniu 5–6 jaj o skorupce barwy biało-oliwkowej.
Wysiadywanie
    Jaja wysiadywane są przez 29–30 dni