Owca domowa

 

 

Owca domowa – gatunek hodowlanego zwierzęcia domowego z rodziny krętorogich. Jej przodkiem były najprawdopodobniej różne podgatunki owcy dzikiej.

Hodowla i wykorzystanie

  Początkowo z owiec uzyskiwano jedynie skóry, mięso i mleko, obecnie również wełnę. Początkowo zwierzę hodowane na terenach górskich i stepowych rozpowszechniło się obecnie w różnorodnych biotopach na całym świecie.

•  masa maciorek (samic): 20-90 kg (do 120 kg owce gisarskie),
•  masa baranów (samców, zwanych też trykami): 30-150 kg (do 190 kg owce gisarskie),
•  wysokość dorosłej owcy w kłębie do ok. 1 m,
• dojrzałość płciowa w wieku kilku miesięcy do jednego roku (zależy od rasy),
•  wykorzystywane gospodarczo zazwyczaj do 6 roku życia,
•  średnia długość życia: 11-12 lat. 

Nazewnictwo zootechniczne poszczególnych grup owiec

•  maciorka – dorosła samica owcy użytkowana rozpłodowo;
•  baran (tryk) – dorosły samiec użytkowany rozpłodowo;
•  jagnię – młoda owca;
•  skop – wykastrowany samiec owcy, przeznaczony na tucz.