Panda wielka

 

Panda wielka, niedźwiedź bambusowy  – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny niedźwietowatych

Panda wielka zamieszkuje lasy bambusowe na wysokości 1600–3500 m n.p.m. (zimą schodzi do 800 m n.p.m.). Jej przynależność do drapieżnych nie ulega wątpliwości, jednak w rzeczywistości odżywia się pędami roślin (najwięcej żywi się pędami bambusu), lecz nie gardzi też rybami i małymi gryzoniami. Klasyfikacja pandy do zwierząt drapieżnych spowodowana jest budową układu pokarmowego. Jest on zbudowany jak u zwierząt spożywających pokarm mięsny.Z tego powodu panda musi jeść bardzo dużo, nawet do 40 kg dziennie. Spowodowane jest to tym, że panda trawi tylko 25% spożytego pokarmu (gdy na przykład krowy trawią 80% spożytego pokarmu). Przez długi czas była zaliczana do rodziny szopowatych jako odległy krewny pandy małej, jednak badania genetyczne wykazały, że panda wielka jest spokrewniona z niedźwiedziami, od których oddzieliła się we wczesnym rozwoju rodziny niedźwiedziowatych. Jej najbliższym krewnym jest niedźwiedź andyjski

Rozmnażanie

 Samce i samice spotykają się wiosną, między marcem a majem. Przebywają ze sobą od jednego do dwóch dni, w trakcie których dochodzi do częstych kryć. Kiedy wokół jednej samicy zgromadzi się kilka samców, dochodzi do walk, których zwycięzca będzie miał prawo do samicy.

Macierzyństwo

 

Ciąża pandy trwa 97–163 dni. W sierpniu przychodzą na świat 1–3 młode (w warunkach naturalnych jest to najczęściej jedno młode, w przypadku ciąży bliźniaczej drugie młode jest przez matkę porzucane i przez to skazane na śmierć, wysoka liczba młodych rodzących się w niewoli spowodowana jest dodatkową inseminacją po pokryciu), w bardzo słabo zaawansowanym stadium rozwoju. Ważą 75–150 g. Przypuszcza się, że podobnie jak u niektórych ssaków innych gatunków, u pand występuje zjawisko opóźnionej implantacja zarodka. Na czas porodu samica szuka schronienia w skalnej jamie lub w spróchniałym drzewie. Pandzie rzadko udaje się odchować więcej niż jedno młode, z uwagi na jego całkowitą zależność od matki.
Przez pierwsze kilka miesięcy jedynym pożywieniem młodej pandy jest mleko matki, które na początku ssie 6–14 razy dziennie, za każdym razem do pół godziny. Młode pozostaje w schronieniu przez 4–7 tygodni. Matka opuszcza kryjówkę tylko po to, aby zaspokoić głód i pragnienie. Opuszczać schronienie z młodym zaczyna wtedy, gdy porasta ono futrem i otwiera oczy (pomiędzy 45–48 dniem). Jednak młode nie potrafi wtedy jeszcze chodzić, przez co matka musi je nosić. Około 5–6 miesiąca życia młoda panda zaczyna żywić się bambusem. Definitywne odsadzenie następuje około 8–9 miesiąca. Związek matki z młodym trwa jednak nadal. Rozstają się po około 18 miesiącach. W ten sposób samica może odchować jedno młode co 2–3 lata. Młode pandy, które rozpoczynają samotne życie, często padają łupem lampartów lub dzikich psów. Dopiero w wieku 30 miesięcy, kiedy panda waży już około 80 kg, przestaje mieć jakichkolwiek naturalnych wrogów.